bu dünyaya inanma

gonulleri piri, yunus emre siiri.

gelin bir nazar eylen
noldu cihan içinde
niceler toprak oldu
bu az zaman içinde

o taze güller soldu
bülbüller ötmez oldu
ata, ana zar oldu
kaldı zindan içinde

canları oda yandı
kuzuların kurt aldı
ardınca baka kaldı
zar-u figan içinde

ey nice yarenleri
hasret kaldı canları
meğer ki buluşalar
yarın cinan içinde

o ipek don geyenler
hiç toz kondurmayanlar
çürüyüp toprak olmuş
tenler kefen içinde

o gözler ve o kaslar
o inci gibi dişler
o tenler ve o saclar
yılan, çıyan içinde

kamu çürümüş eller
o dudak ve o diller
o sevgili oğullar
kalmış toprak içinde

bu dünyaya inanma
vefasın bulam sanma
ömrün veren ziyana
çoğu pişman içinde


dünyayı bi-vefa bil
aç gözünü yarağ kil
sen dahi olursun bil
kalma guman içinde

yunus söyle sözünü
yavi kil kendozunu
ağardı-gör yüzünü
koma firak içinde